- növcavan
- sif. və is. <fars.> Yeniyetmə, gənc. Ölüm həqdir, əmma növcavan ölmək nə müşküldür. M. V. V.. Gözlərindi nərgis, qaşlarındı yay; Heç növcavan ola bilməz sənə tay. Q. Z..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyünlü — sif. 1. Düyünü, ya düyünləri olan. İlanlar fışıldayır kol koslar arasından; Ayağa dolaşan düyünlü kəndir kimi. S. Rüst.. 2. Bir parçanın və s. nin içinə qoyulub düyünlənmiş. Papağının içindən əsgiyə düyünlü açarları çıxardır. S. S. A.. 3. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanaqlı — Adətən yanağın övsafını təyin edən sifətlərə qoşularaq işlənir. Bir birinə həmdəm iki növcavan; Biri güldür, biri gülgəz yanaqlı. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeniyetmə — is. Çox gənc, gənclik yaşına ayaq qoymuş oğlan və ya qız; ümumiyyətlə, gənc, cavan. Uzunboylu, yeniyetmə, növcavan; Məni bu dərdlərə salan oynasın. M. P. V.. Çox yaşlı kişilərin «matəm» hadisəsindən xəbərləri vardısa da, yeniyetmələr əsla buna… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti